Atlantis

één week vanaf 1 oktober 2020

Een voormalig soldaat in Oost-Oekraïne probeert zijn trauma’s te boven te komen door als vrijwilliger omgekomen soldaten op te graven en ze een fatsoenlijke begrafenis te geven. Grimmig, maar urgent en uiterst fraai in beeld gebracht portret van een land dat leeft met de desastreuze gevolgen van een oorlog. 

Mogelijk schadelijk tot 12 jaar Geweld Angst Seks


Koop nu een kaartje

Oost-Oekraïne, in de nabije toekomst. De oorlog met Rusland is voorbij, steden liggen in puin en het landschap is zwaar vervuild door giftig water uit de volgelopen mijnen. De ex-soldaat Sergej heeft moeite om zijn oorlogstrauma te boven te komen. Als de staalfabriek waar hij werkt wordt gesloten, vindt hij een nieuwe baan als rondbrenger van drinkwater aan de weinige overgebleven bewoners van de regio. Daar komt hij in aanraking met de Zwarte Tulp, een humanitaire organisatie die de lichamen van omgekomen soldaten opspoort om ze een waardige begrafenis te geven. Hij meldt zich aan als vrijwilliger. Het werk is afschuwelijk, maar het geeft hem een zekere rust en verlossing. De ontmoeting met collega-vrijwilliger Katia biedt zelfs een sprankje hoop en warmte, mooi gevisualiseerd in het in infrarood gefilmde eindshot. 

Atlantis is de toepasselijke titel van de vierde speelfilm van de Oekraïense filmmaker Valentin Vasijanovitsj, die niet alleen regisseerde maar ook zelf het scenario schreef, de camera bediende en de montage deed. Met adembenemende, veelal statische en afstandelijk gefilmde scènes schetst hij een even prachtig als mistroostig beeld van een verwoest land en zijn getraumatiseerde inwoners, die moeten leven met de apocalyptische gevolgen van een oorlog. De film won vorig jaar de hoofdprijs op het Filmfestival van Venetië in de Orizzonti-competitie voor vernieuwende cinema.