Bad Luck Banging opent in flagrante met een amateurseksfilmpje dat middelbareschooldocent Emi met haar man maakt, en dat haar duur komt te staan. Regisseur Radu Jude laat het filmpje in zijn geheel zien, en wie voorbij de pontificale penis kijkt, ziet vooral de charmante, enthousiaste stunteligheid waarmee het stel een pornoavontuur probeert te creëren. Als het filmpje (tegen Emi’s zin) online opduikt, zijn de poppen aan het dansen. De film bestaat, na deze pornoproloog, uit drie delen, compleet anders van stijl en toon, en toch vormen ze een naadloos geheel.
In het eerste deel loopt Emi over straat, duikt ze af en toe een winkel in, heeft ze een verhit telefoongesprek met haar man, gaat ze langs bij haar ouders. Steeds glijdt de camera van haar weg om details uit het straatbeeld te plukken. Een bloem die weerbarstig tussen beton groeit. Reclameborden vol met pornoachtige beelden als achtergrond van de moralistische heksenjacht waarmee Emi wordt geconfronteerd. Of een immense Hummer die midden op een zebrapad parkeert en waar vervolgens een onooglijk en mank oud kereltje met veel moeite uit klautert.
In het middendeel wordt een brede waaier aan maatschappelijke en historische gevoeligheden van gortdroog ironisch commentaar voorzien, door ze te presenteren in encyclopedisch aandoende definities die wat normaal onuitgesproken blijft expliciteren. De Roemeens-Orthodoxe Kerk: ‘Bondgenoot van alle dictaturen’. Kinderen: ‘Politieke gevangenen van hun ouders’.
En dan is er de slotakte, waarin Emi de confrontatie aangaat met de ouders die om haar ontslag schreeuwen. In deze theatrale discussie van dik drie kwartier wedijveren citaten van Freud, Foucault en Thomas van Aquino met opborrelende misogynie en antisemitisme, gelardeerd met een dosis vrolijke onderbroekenlol. Zelfs de mondkapjes die de personages ophebben kunnen drager worden van een scherpe grap.
Gouden Beer-winnaar Bad Luck Banging gaat over de hypocrisie van een maatschappij die zich drukker maakt om een pornofilmpje op internet dan om de uitholling van de samenleving door consumentisme, groeiende ongelijkheid en algehele hufterigheid.
