lumen is a clean WordPress theme free WordPress theme developed by myThem.es

Cult Club presents: Pink Flamingos

zaterdag 14 januari 2023

De Cultclub van Lumen neemt je mee op ontdekkingsreis naar de obscure uithoeken van de cinema. Dit keer met Pink Flamingos (1972), de klassieker van regisseur John Waters, over “de smerigste persoon ter wereld”. Vertoning met voorprogramma, dat de film en Waters’ werk in een historische context plaatst.

John Waters US 1972
93 minuten
Engels gesproken, niet ondertiteld ondertiteld

Koop nu een kaartje

De Cultclub van Lumen is terug van weggeweest. Een paar keer per jaar neemt de Cultclub je mee op ontdekkingsreis naar de obscure uithoeken van de cinema: films die niet snel te zien zullen zijn in het reguliere programma van het filmhuis, maar om uiteenlopende redenen de aandacht verdienen van elke rechtgeaarde filmliefhebber. En Lumen zet nog een stapje meer: de Cultclub draait niet alleen bijzondere films, maar plaatst deze ook in hun culturele en historische context.

Op zaterdag 14 januari draaien we Pink Flamingos (1972), de onverwoestbare klassieker van regisseur John Waters die na 50 jaar opnieuw is uitgebracht. Roze flamingo’s spelen in deze film een minieme bijrol; ze staan in de tuin van de stacaravan van hoofdpersoon Babs Johnson, gespeeld door de onvergetelijke dragqueen Divine. Zij staat te boek als “de smerigste persoon ter wereld” en maakt die titel in de film meer dan waar. Daarmee wekt ze de giftige jaloezie van het echtpaar Conny en Raymond Marble, die vinden dat zij evenveel recht op die titel kunnen laten gelden. Er ontspint zich een even groteske als bizarre strijd tussen de twee families. Wie is de smerigste?

De totale plot van Pink Flamingos laat zich nauwelijks navertellen. Als “vingeroefening van wansmaak” (de ondertitel is van de regisseur zelf) werd Pink Flamingos in diverse landen verboden, en de film is dan ook niet aanbevolen voor kijkers met een zwakke maag. Dat de film niettemin een status kreeg als klassieker, heeft alles te maken met de onweerstaanbare luchtigheid waarmee regisseur John Waters het ene na het andere taboe aan zijn laars lapt, en met de charismatische hoofdrolspeelster. In een tijd dat dragqueens hooguit optraden in klassieke schoonheidswedstrijden, zet Divine een sterke, zelfbewuste dragqueen neer die in woord en daad uitstraalt dat ze er zijn mag en schijt heeft aan wat anderen daarvan vinden. Vanwege dat statement selecteerde de Amerikaanse National Film Preservation Board in 2021 Pink Flamingos als film van “cultureel, historisch en esthetisch belang” – wat betekent dat hij voor de eeuwigheid wordt bewaard in de bibliotheek van het Amerikaanse Congres.

John Waters kreeg in zijn vroege jaren als regisseur de twijfelachtige eretitel “Prince of Puke”. Zijn vroege films, waarvan Pink Flamingos de bekendste is, maakte hij voor budgetten van enkele duizenden dollars en met een vaste cast van – niet buitengewoon begaafde – acteurs uit zijn woonplaats Baltimore. De regisseur wist wel zoveel aandacht op zich te vestigen dat hij de aandacht trok van Hollywood. Zijn comedy Hairspray (1988) werd een internationaal succes en was de basis voor een hitmusical op Broadway die tot op de dag van vandaag wordt opgevoerd op Amerikaanse scholen.