lumen is a clean WordPress theme free WordPress theme developed by myThem.es

De Oost

Dag van de bevrijding van Indonesië van de Japanners

Heftig oorlogsdrama over een Nederlandse soldaat die tijdens de onafhankelijkheidsoorlog in Nederlands-Indië in conflict raakt met zijn geweten.

Vertoning in het kader van “Nationale Herdenking 15 augustus”.

Mogelijk schadelijk tot 16 jaar Geweld Angst Grof taalgebruik

Jim Taihuttu NL,ID, BE 2019
141 minuten
Nederlands, Indonesisch gesproken, Nederlands ondertiteld

Koop nu een kaartje

Indonesië, 1946. Johan (Martijn Lakemeier) is een jonge Nederlandse soldaat die samen met ruim honderdduizend anderen wordt uitgezonden om orde op zaken te stellen in Nederlands-Indië tijdens de onafhankelijkheidsoorlog. Gaandeweg raakt Johan in de ban van de charismatische legerkapitein Westerling, bijgenaamd De Turk (Marwan Kenzari). Wanneer de oorlog escaleert en De Turk het verzet van de bevolking steeds genadelozer neerslaat, wordt de lijn tussen goed en kwaad voor Johan steeds vager.

Na alle Vietnamfilms uit Hollywood maakte Jim Taihuttu met De Oost een speelfilm over ons Nederlandse eigen koloniale verleden in Azië. De broeierige sfeer en de geloofwaardige bijrollen van onder meer Reinout Scholten van Aschat en Coen Bril dragen bij aan een gedenkwaardige film. De beelden van vergeldingsacties – mét verwijzing naar Apocalypse Now – en standrechtelijke executies blijven nog lange tijd nadreunen. En dat is precies de bedoeling van de makers. Op de film kwam ook kritiek: de film zou te weinig oog hebben voor de slachtoffers. En de Molukkers die aan de zijde van de Nederlanders meevochten, moeten het doen met een wel heel bescheiden bijrolletje.

Op de productie van de film rustte geen zegen. Voor de shots op locatie in Indonesië was maar liefst 2,5 maand nodig. Er was zware regenval die delen van de set wegspoelde, locaties die als veilig te boek stonden bleken te wemelen van de krokodillen, acteurs en crew leden onder typus, voedselvergiftiging en zonnesteek en er was zelfs een schorpioenensteek te betreuren. En dan was er ook nog die altijd weer terugkerende oproep voor het gebed van de moskee waardoor al het geluid thuis moest worden overgedaan in post-productie. Toen de film dan toch eindelijk gereedkwam, ging de Federatie Indische Nederlanders naar de rechter met bezwaren.