De waanzin van de oorlog is zelden zo goed uitgebeeld als in Apocalypse Now, die nu te zien is in de definitieve (?) final cut. Coppola zegt hier zelf over: ”The REDUX version had all that had been cut out, restored. Later on, once again, when asked which version I personally wanted to be shown, I often felt that the original 1979 was too abruptly shortened, and Redux was too long, and settled on what I now felt was the perfect version, which is what we’ve shown at Tribeca earlier this year, called Apocalypse Now Final Cut.” Natuurlijk draaien we deze film, maar eerst draaien we de documentaire Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now. Gerretsen heeft unieke foto’s gemaakt op de set.
De documentaire Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now bevat niet eerder vertoonde foto’s van de set van de filmklassieker Apocalypse Now (1979), gemaakt door de Nederlandse fotograaf Charles “Chas” Gerretsen (1943). De documentaire, geregisseerd door Baris Azman, vertelt het bijzondere verhaal van de setfotograaf en geeft een nieuwe kijk op de legendarische set van Francis Ford Coppola’s Vietnam-epos.
Chas Gerretsen werd in 1976 persoonlijk door Coppola uitgenodigd op de set van Apocalypse Now op grond van zijn ervaringen als oorlogsfotograaf. In Dutch Angle verkent de regisseur o.a. Gerretsens jeugd in Nederland, zijn werk in conflictgebieden als Chili, Cambodja en Vietnam en zijn relatie met Coppola, de cast & crew en toont hij meer dan honderd foto’s van o.a. Marlon Brando, Dennis Hopper, Martin Sheen en Scott Glenn. Het werk en verhaal van Chas Gerretsen werpt veertig jaar na de release van de beste oorlogsfilm ooit, een nieuw licht op de totstandkoming van Apocalypse Now met nog nooit eerder getoond beeld.
Deze Nederlandse productie heeft de officiële goedkeuring gekregen van Francis Ford Coppola, die door deze documentaire de foto’s voor het eerst in 40 jaar weer te zien kreeg. Vanaf nu ook voor het eerst te zien voor het Nederlandse publiek en voorlopig ook de enige manier om deze foto’s te zien.
Gerretsen schoot geen standaard behind-the-scenes-kiekjes maar intieme, rauwe beelden, waarin de steracteurs opgaan in de natuur en de figuranten een eigen verhaal krijgen. Een groezelige Dennis Hopper met vier analoge camera’s van Gerretsen om zijn nek, een kindje dat bellen blaast tussen de rook en het groen, Marlon Brando omringd door dorpelingen (of figuranten?). De foto’s houden het midden tussen reportage en gestileerde portretten.
Nadat Gerretsen definitief stopte met fotograferen in de jaren tachtig, was zijn archief jarenlang zoek, totdat het uiteindelijk in 1994 in het Nederlands Fotomuseum terechtkwam. Gerretsen bezeilt sindsdien de wereldzeeën en het museum beheert nog altijd zijn archief en stelde speciaal voor deze documentaire de foto’s beschikbaar.