lumen is a clean WordPress theme free WordPress theme developed by myThem.es

El buen patrón (laatste week)

Vanaf donderdag 2 juni 2022

Met Spaanse filmprijzen bekroonde tragikomedie over een fabriekseigenaar die – in de jacht op een zakelijke onderscheiding – koortsachtig probeert alle problemen met zijn werknemers op te lossen. Het is een donker-komische kijk op de machinaties van de macht. Javier Bardems vertolking van fabriekseigenaar Julio Blanco als gladde, zalvende schurk, vormt het hart van de film.

Mogelijk schadelijk tot 12 jaar Geweld Seks Grof taalgebruik

Fernando León de Aranoa ES 2021
120 minuten
Spaans gesproken, Nederlands ondertiteld

Koop nu een kaartje

Julio Blanco (Javier Bardem) is de charmante, zorgzame en innemende directeur van Básculas Blanco, een fabriek in een provinciestadje waar industriële weegschalen worden geproduceerd. Een oud model weegschaal, het universele symbool voor gerechtigheid, is prominent in beeld.  Het familiebedrijf is finalist in een wedstrijd voor excellente ondernemingen. Alles moet perfect in orde zijn. Maar Blanco’s perfecte plaatje wordt bedreigd. Een ontslagen werknemer heeft voor de ingang van het bedrijf uit protest zijn tenten opgeslagen. Zijn rechterhand in het bedrijf heeft huwelijksproblemen. En dan is er ook nog een mooie ambitieuze stagiaire die voor spanning zorgt. Op sublieme wijze vertolkt Javier Bardem de perfecte baas die het beste met iedereen lijkt voor te hebben. Dat pakt echter anders uit.

In Los lunes al sol (2002), de eerste film waarin regisseur Fernando León de Aranoa en acteur Javier Bardem samenwerkten, was Bardem het middelpunt van een groep vrienden die werkloos werd door de sluiting van een scheepswerf. Twintig jaar later heeft Bardem carrière gemaakt, niet alleen in werkelijkheid als een van de grote internationale Spaanse filmsterren, maar ook in de nieuwste samenwerking met Fernando León de Aranoa. In El buen Patrón is Bardem de baas van een fabriek in industriële weegschalen. En hoewel de titel suggereert dat hij een ‘goede baas’ is, is het tegendeel het geval. Waar hij in Los lunes al sol een zachtaardige rebel was, is Bardem in El buen patrón bijna even eng en even slecht als de eveneens door hem gespeelde Anton Chigurh, de bloedenge moordenaar uit No Country for Old Men van de gebroeders Coen. Blanco zal je niet vermoorden, maar naarmate het verhaal zich ontwikkelt, wordt steeds duidelijker dat Blanco, ondanks zijn kleurloze uiterlijk (grijs haar, coup van Trump, vormloze pakken, licht getinte bril), de verpersoonlijking is van het pure kwaad. Blanco is een man zonder principes die zijn bedrijf leidt met de mentaliteit van verleid-en-vernietig. Hij behandelt zijn medewerkers op de meest vaderlijke manier denkbaar om ze te laten vallen zodra ze zijn doelen niet meer dienen. Zo’n man die met een flauwe glimlach zegt ‘behandel mij niet als baas’, maar waarbij je huivert als je bedenkt hoe snel die glimlach verdwijnt als je hem inderdaad niet als baas zou behandelen. In Los lunes al sol lag de sympathie bij de arbeiders die door hun werkloosheid een nieuwe invulling van hun bestaan moesten zien te vinden. In El buen patrón zijn de arbeiders werknemers geworden maar ligt de sympathie nog steeds bij hen. Javier Bardem is wederom het middelpunt van de film maar is van een zachtaardige rebel veranderd in een gladde zalvende schurk. Zijn vertolking trekt als een magneet alle aandacht naar zich toe. Zoals Variety schreef ‘Sometimes the devil simply does have the best lines, not to mention the worst wigs’. El buen patrón won in maart zes Goya’s (Spaanse filmprijzen) waaronder beste film, beste regisseur, beste originele script en beste acteur.