Ema

vanaf donderdag 18 juni 2020

Springerig en energiek portret van danseres Ema, die haar geadopteerde zoontje teruggaf aan de instanties maar hem nu weer terug wil. Een pompende reggaetonsoundtrack begeleidt Ema’s tocht om met haar hartsvriendinnen en een vlammenwerper haar moederschap te redden.

Mogelijk schadelijk tot 12 jaar Angst Seks Grof taalgebruik


Koop nu een kaartje

Danseres Ema (Mariana Di Girolamo) vecht ervoor om moeder te zijn en te blijven, maar niet op een clichématige rammelende-eierstokkenmanier (zo typeerde De Filmkrant het treffend). Ze spuwt vuur. Haar hartsvriendinnen zijn haar wraakgodinnen. De hele film is ze bezig met haar plan om haar adoptiezoontje Polo terug te krijgen, die na een aantal akkefietjes is overgeplaatst naar een ander gastgezin. Het zet de relatie tussen Ema en haar man Gastón (Gael García Bernal) zwaar onder druk. Ook het moderne danscollectief waar Gastón choreograaf is en Ema de hoofddanseres, lijdt eronder.

De schijnbaar ontembare energie van hoofdrolspeelster Di Girolamo spat van het scherm, al vanaf het openingsshot van een stoplicht dat in brand staat. Ema is bezig geweest met een vlammenwerper. De overdosis energie wordt gevoed door de pompende reggaetonsoundtrack. Dat is de muziek waarop Ema en haar vriendinnen dansen en waarvan Gastón vindt dat het van vrouwen lustobjecten maakt en van mannen bedriegers. Het tekent de kloof tussen Ema en Gastón, en tekent ook de strijdbaarheid van Ema.

Ema is een springerige en (op het extreme af) jeugdige en energieke film, die consequent het perspectief van Ema kiest. Haar strijdbaarheid, haar energie en haar aantrekkingskracht zijn onweerstaanbaar.