Lingui, the Sacred Bonds (laatste week)

Vanaf donderdag 25 augustus 2022

Humanistisch drama uit Tsjaad over het gevecht van een alleenstaande moeder om haar zwangere dochter te beschermen. Want abortus is niet alleen taboe, het is ook verboden bij wet. Dankzij de mooie filmstijl ook een interessant portret van Tsjaad, gemaakt door een van de weinige (prijswinnende) regisseurs die Tsjaad rijk is.

 

Bij de vertoning op woensdag 31 augustus om 20 uur is als gastspreker Marina Slaikovska aanwezig, zij is oprichter van Abortion Netwerk Amsterdam. Deze avond is georganiseerd in samenwerking met de Soroptimistclub Delft.

https://filmhuis-lumen.nl/wp-content/uploads/2020/04/Lumen-op-Picl.png



Koop nu een kaartje

In de buitenwijken van hoofdstad N’Djamena vlecht de dertigjarige Amina vuurkorven van oude autobanden. Zo onderhoudt ze zichzelf en haar puberdochter Maria. Dat verandert wanneer Maria van school wordt gestuurd, omdat ze zwanger is. Zij wil een abortus, omdat ze niet als Amina wil eindigen: “Geminacht door iedereen omdat je een alleenstaande moeder bent.” Amina is praktiserend moslim en abortus is volgens het geloof verboden, stelt zij. Maar haar dochter is vastbesloten. Over de vader zwijgt Maria. Ze kruipt in bed met een grote, grijze knuffelbeer tegen haar buik. Zij is verkracht, dat voel je aan alles. Maar daar gaat de film niet over. We moeten het over abortus hebben, stelt regisseur en scenarist Mahamat-Saleh Haroun; dat is niet alleen taboe in Tsjaad, het is ook bij wet verboden.

Haroun is een van de weinige Tsjadische filmmakers en geldt als pionier. Hij studeerde film aan het Conservatorium van Parijs, maar gaat voor zijn films telkens terug naar Tsjaad. In Europa is hij niet onopgemerkt gebleven. Zijn films draaiden en wonnen prijzen op vooraanstaande festivals als Venetië (Bye, Bye Africa, 1999; Daratt, 2006) en Cannes (Un homme qui crie, 2010; Grigris, 2013). Zo ook Lingui. De kracht van de film zit in de sfeerbeelden van stoffige steegjes en de aandacht waarmee hij arbeid toont. Het zijn beelden die in cinema zeldzaam zijn en dat maakt ze bijzonder. Lingui werd geselecteerd voor de hoofdcompetitie van Cannes en werd internationaal lovend ontvangen.

Lingui betekent ‘connectie’ en in algemenere zin solidariteit. In Harouns film gaat het om solidariteit van vrouwen onderling, maar hij roept ook de toeschouwers op om solidair met hen te zijn. Want de mannen in hun omgeving zijn het niet. Zelfs als die behulpzaam blijken, voelen ze bedreigend. Hierin schuilt een kracht van Lingui. De film toont Tsjaad als een akelige, controlerende en vijandige plek voor vrouwen. Maar Lingui, the Sacred Bonds toont Tsjaad ook als een plek met felle kleuren en heldergeel licht. Oranje en blauwe gewaden steken af tegen de lemen huizen. En dan is Tsjaad wel weer mooi.