De Film ECHO
Niet alleen de patiënten uit een tbs-kliniek worden op de gevoelige plaat vastgelegd in deze documentaire van prijswinnend regisseur Ingrid Kamerling (In het hoofd van mijn zusje). Ook medewerkers doen een boekje open over hun gevoelens en onzekerheden.
Zo ook groepsleider Luke, die eerder in een jeugdinstelling werkte. ‘Ik werd door een patiënt belaagd met een baksteen. Ik pakte de steen, vloerde de jongen en hield de baksteen in mijn handen, boven zijn hoofd. Iets in me maakte me op tijd wakker.’ Maar wat als dat niet was gebeurd? Dit incident laat zien dat er maar een flinterdun lijntje is tussen tbs’er en behandelaar.
Aan de hand van het klassieke verhaal van Echo en Narcissus onderzoekt Kamerling in deze intieme film de relatie tussen patiënt en hulpverlener. Met veel extreme close-ups geeft deze film een unieke inkijk in het leven van tbs’ers én hun behandelaars.
Het verhaal van Echo en Narcissus
Het verhaal van Echo en Narcissus is vooral bekend van Ovidius, die deze Griekse mythe in Latijnse dichtvorm heeft overgeleverd (Metamorfosen 3.341-510). Narcissus was een mooie jongeman die helemaal leefde voor de jacht. Hij had al heel wat harten sneller doen kloppen, maar wilde niets van liefde weten: hij wees iedereen af. Echo was een nimf die getroffen was door een vloek die het haar onmogelijk maakte een gesprek te beginnen: ze kon enkel anderen napraten.
Op een dag zag Echo de mooie Narcissus tijdens een jacht in de bergen. Ze werd meteen verliefd en volgde hem waar hij ook ging. Een redelijke communicatie bleek echter niet mogelijk. Toen Narcissus ook haar vervolgens afwees, trok Echo zich terug in de grotten waar ze volledig wegkwijnde, waarna uiteindelijk alleen haar stem overbleef.
Narcissus verging het niet veel beter. Hij kwam op een dag bij een heilige vijver met kristalhelder water. Toen hij zich voorover boog om eruit te drinken zag hij zijn eigen spiegelbeeld, maar dacht dat het een geest was die in de vijver leefde. Hij werd vervolgens zo getroffen door de schoonheid van de beeltenis in het water dat hij er voortdurend naar bleef staren: hij werd verliefd op zichzelf. Telkens echter als hij zich uitstrekte om de beeltenis in het water te omhelzen, verdween deze in de waterrimpelingen, een handeling die zich telkens herhaalde. Narcissus werd daar zo verdrietig van dat ook hij wegkwijnde, tot er uiteindelijk enkel nog een bloem van hem overbleef, narcis geheten.
Dialoog
Een interactieve dialoog met het publiek. Waarbij tbs’ers en wijkbewoners uit de film Echo in gesprek gaan met het publiek.
Is kiezen altijd een kans?
Hoeveel overwegingen maak je op een dag?
Welke keuze heeft een ander voor jou gemaakt?
Op welke beslissing wil je terugkomen?
Welke gemaakte keuze houd je voor anderen diep verborgen?
En heb je daarin je donkere kant weleens ontmoet?
Wie heb jij bijgestaan bij twijfel?
Durf jij mij te bevragen?
Dialoog: in het nagesprek probeert de groep je wakker te schudden, aan het denken te zetten, vragen op te roepen en tot inzichten te komen, zodat je weer op een andere manier naar de mens kijkt.
Door: Theater Buiten de Muren (Van der Hoeven Kliniek)