Trois couleurs: Rouge is het knap opgebouwde en gestileerde sluitstuk van Kieslowski’s drieluik. Na vrijheid in het eerste deel en gelijkheid in het tweede deel, is broederschap hier het thema.
De film begint met de aanrijding van een hond door een jonge vrouw, Valentine (Irène Jacob). Ze brengt het gewonde dier naar de eigenaar, de gepensioneerde rechter Joseph (Jean-Louis Trintignant), die als tijdverdrijf telefoongesprekken afluistert. Tussen Valentine en Joseph ontstaat een vriendschap, of misschien is het meer een door beiden herkende zielsverwantschap.
Tegenover Valentine woont Auguste, een jonge rechtenstudent, die ze niet kent, maar wiens leven parallel loopt aan dat van Joseph. Het is een kwestie van tijd voor het lot Auguste met Valentine in contact brengt. Rood is ook de kleur van de liefde, en in Kieslowski’s zwanenzang overwint liefde alles.
In het bijna dertig jaar oude en onlangs gerestaureerde drieluik Trois couleurs van de Poolse regisseur Krzysztof Kieslowski (1941-1996) gaat het om vrijheid, gelijkheid en broederschap. Deze idealen van de Franse Revolutie zijn elk verbonden met de kleuren van de Franse vlag. Naast deze drie films, Bleu, Blanc en Rouge, vertonen we later in januari ook Kieslowski’s eerdere film La double vie de Véronique.
