Zaterdag 10 januari is het precies 10 jaar geleden dat David Bowie (Brixton, Londen, 8 januari 1947 – New York, 10 januari 2016) is overleden. Als eerbetoon aan deze legendarische zanger en artiest vertonen we eenmalige Moonage Daydream van Brett Morgen, die een diepgaande, audiovisuele reis biedt door zijn leven en carrière, gebruikmakend van zijn persoonlijke archieven en dient als een enorm eerbetoon aan de artiest, vol met nooit eerder vertoonde beelden en zijn muziek.
★★★★★ ‘de muziekdocumentaire van het jaar’de Volkskrant
★★★★ ‘Half-psychedelisch en zeer ambitieus portret’ VPRO Cinema
★★★★★ ‘David Bowie zoals hij zelden te zien was’AD
★★★★ ‘A spectacular documentary portrait of a great artist’ Empire
In Moonage Daydream opent documentairemaker Brett Morgen een schatkamer aan niet eerder vertoond filmmateriaal van en met popfenomeen David Bowie. Morgen monteerde concertopnamen, interviews en andere vondsten tot een hallucinante trip door Bowies voortdurend van kleur verschietende universum. In 2017, een jaar na Bowies dood, kreeg Morgen van de erven toegang tot de persoonlijke archieven van de ster. De filmmaker, eerder verantwoordelijk voor het eigenzinnige Cobain: Montage of Heck (2015), over Nirvana-frontman Kurt Cobain, ging vervolgens vijf jaar lang aan de slag om Bowies audiovisuele nalatenschap naar zijn hand te zetten.
Moonage Daydream is dan ook geen traditionele documentaire geworden waarin een parade van talking heads zijn zegje doet over het onderwerp van dienst, maar een grillige verkenning van de al even grillige carrière van een cultureel fenomeen. Van de extraverte Ziggy Stardust uit de jaren 70, via talloze maskerades, tot de Bowie die op zijn laatste album Blackstar zijn eigen sterfelijkheid bezingt.
Maar Morgen laat het niet bij spectaculaire concertfragmenten. Geestig zijn de interviews in talkshows, prikkelend de filmfragmenten mét en zonder Bowie. Ook verrassend: de kennismaking met de popster als kunstschilder. En natuurlijk is er de muziek; 48 songs maar liefst, in een nieuwe mix van Oscarwinnaar Paul Massey (Bohemian Rhapsody). Dit is niet alleen Bowie zoals je hem niet eerder zag, maar ook Bowie zoals je hem niet eerder hoorde.